Feest feest feest: 25 jaar Rozemarijntje

3 tot 7 juli 2015

Ongelooflijk! Er staat een fantastische schare ouders klaar om te helpen en de wachten worden gewisseld, zodat het werk vlot opschiet, ondanks de verschroeiende hitte. Iedereen zoekt een job die het beste bij hem of haar past. Een en ander wordt af en aan gehaald, sportmateriaal wordt verwijderd, vlaggen worden opgehangen, het decor wordt geïnstalleerd - met dank aan Walter, de maker ervan, en Marleen - , tafels en stoelen worden gesleurd ... Op het einde van de dag kunnen we alvast tevreden terugkijken naar de productieve dag, dankzij een proctieve groep.

Vrijdagmorgen staan we opnieuw paraat. Er is nog veel te doen en tegen de middag komen onze eerste gasten al toe. Eenzelfde stevige ploeg vliegt er weer stevig in. Ook de muziek- en lichtinstallatie wordt geplaatst zodat we vandaag al de eerste soundchecks kunnen doen.
Frans, bedankt!

's Middags halen we de Oostenrijkse groep af in het station in Leuven. We wandelen naar HDC waar hun een broodmaaltijd staat te wachten. Na de middag kunnen zij en wij repeteren. Ondertussen blijven onze ouders actief verderwerken, drank koud zetten, glazen klaarzetten, de andere zaal verder in orde zetten.

In de vroege avond ontvangen we ook nog Schotland in het station en last but nog least, tegen 22u komt ook de Franse groep aan in het station. Zij worden ook verdeeld over de gastgezinnen en dadelijk naar huis gebracht. Morgen volgt een druk programma. Alles is klaar, oef ... so far so good!

4/7: De grote dag is aangebroken. In de voormiddag is er generale repetitie voor Schotland en Frankrijk. De anderen kunnen vrij in Leuven rondlopen. Iedereen komt 's middags samen eten om na de middag aan het bal en de optredens beginnen. Er werd veel gedanst, gedronken en gezweet, wat niet zo moeilijk was, gezien de temperatuur die periode. De optredens waren kleurijk en leuk om te zien, afwisselend dankzij de verschillende aanwezige streken. Complimenten voor iedereen, maar zeker voor jullie zelf. Jullie zijn TOP! Ik ben dan ook een trotse dansleider, die met plezier de complimenten in ontvangst nam. Ook hier weer een super-ouder-ploeg om iedereen van de nodige drank te voorzien en Marc en Hilde onze fijne pannenkoekenbakkers ☺

Nadien volgt een lekker feestbuffet waarmee de avond wordt afgesloten. Het idee om nog samen dansen uit te wisselen, wordt in de doofpot gestoken. Eindelijk gewoon een beetje zitten en babbelen en de kinderen spelen rustig rond.

















De volgende morgen komt iedereen blijgezind in RZM-Tshirt (behalve Oostenrijk) bijeen om naar Bokrijk te rijden. Twee bussen hebben we hiervoor nodig, waarvan één uiteraard onze JP. Het wordt een plezante, ontspannende, gezellige dag. Het is circus, voor de meesten één dat ze niet gewoon zijn. Spijtig dat we er zelf niet konden optreden, maar dat heeft niemand gemist. Iedereen geniet. 's Middags picknicken we samen en nadien kan er weer volop in de huisjes rondgesnuffeld worden. We sluiten af in de speeltuin.

's Avonds brengen we door in de gastgezinnen. Sommigen doen dit met enkelen samen. Ik hoorde nadien dat het overal een gezellige boel was. Ook de foto's die ik gezien heb, oa in het mooie boek dat we kregen van Paul Haider, getuigt daarvan. Bij ons was het een gezellige BBQ met 5 Schotten, 4 Oostenrijkers en 6 Vlamingen.

Maandagmorgen komen we opnieuw samen in HDC om ons in klederdracht te hijsen en in stoet naar het stadhuis te gaan, waar we verwelkomd worden door Denise Vervoort. Ook Dirk Vansina is van de partij. Er worden cadeautjes gewisseld , gedanst en op verzoek ook voor het stadhuis met de hele groep gedanst: Dag m'n Rozemarijntje. En terwijl wij genieten van de aangeboden receptie, zijn er weer enthousiaste ouders die zich opofferen om onze zaal weer piekfijn in orde te brengen voor het afscheidsfeest 's avonds.

Iedereen wordt getrakteerd om een picknick in het Provinciaal Domein in Kessel-lo en een spel. Het spel moet echter vervroegd afgebroken worden omdat onze Oostenrijkse vrienden ontdekten dat hun trein in Brussel een uur vroeger vertrekt dan dat ze in gedachten hadden. Gelukkig werd dit nog tijdig opgemerkt. De groepen nemen afscheid van elkaar en wij zwaaien hen met enkelen uit vanop het perron. Hopelijk tot snel ... er wordt al gefluisterd dat een reis naar Neusiedl zeker niet uitgesloten is... duimen maar! Auf wiedersehen! Iedereen gaat thuis eten en komt terug naar onze feestzaal voor de afscheidsparty. Iedereen is echter al vrij moe en er wordt weinig gedanst, maar iedereen maakt plezier op zijn of haar manier. Buiten jammen er enkele enthousiaste muzikanten en binnen zorgt Jef voor leuke jeugdige dansmuziek. We sluiten de avond af rond 22u, want morgen vertrekken ook Frankrijk en Schotland en moet er nog opgeruimd worden. De leiding van Rozemarijntje wordt nog aangenaam verrast met voor ieder een fles lekker sap, ten huize Helena gemaakt. Bedankt!

De volgende morgen ... snifsnif ... we moeten afscheid nemen. En er moet opgeruimd worden, pff... En ja daar staan ze weer, al die ouders. Wie denkt dat ze zo niet meer gemaakt worden, zit er dus mijlenver naast ☺ Dikke, dikke merci! We brengen tijdens de voormiddag onze vrienden naar het station. Hier klopt het uur wel, maar loopt alles gesmeerd? Neen dus: Alle Fransen stappen op de trein en willen er ook weer af als blijkt dat er nog een valies is achtergebleven, in de auto bij Lies. Lies? En waar is Lies? Er wordt afgefloten ... en net op tijd, is er Lies met de valies. A la prochaine! Dan is het de beur t aan Schotland. En ja, wat blijkt, onderweg naar het station is er toch iemand zijn portefeuille kwijt. Zonder wordt het moeilijk over de grenzen reizen. Niks te vinden ... of toch? Oef, uiteindelijk gewoon mee in de rugzak, en wij Lies maar laten zoeken. En dan vliegen we er met z'n allen verder in. Ook opruimen gaat al zo vlot als opbouwen. Toffe ploeg die ouders en die leiding. De overschotten worden samen opgegeten, opgewarmd in de microgolfoven of getoast als croque-monsieur en verdeeld. De directeur kwam kijken en zag dat het goed was!













Bedankt aan iedereen, met zo'n ploeg is dit voor herhaling vatbaar ... maar toch niet elk jaar hoor!

Martine